1) Δεν πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ παλαιών και νέων μελών του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Τα «νέα» μέλη είναι παλιοί και νέοι φίλοι και σύντροφοι, με τους οποίους έχουμε πορευτεί και ζυμωθεί σε αγώνες (κοινωνικούς, πολιτικούς), και εκλογικούς, μέσα από προοδευτικά πολιτικά κόμματα, δημοτικές παρατάξεις, συνδικάτα, πρωτοβουλίες πολιτών.
Με την ενσωμάτωση των μελών στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, όλοι συμμετέχουν σε πρωτοβουλίες, δράσεις, αποφάσεις που είναι ανάγκη να αναληφθούν και να ληφθούν, ιδίως σήμερα που στη διακυβέρνηση της χώρας δεν βρίσκεται ένα αντίπαλο πολιτικό κόμμα, αλλά ένα «σύστημα», το «σύστημα Μητσοτάκη», που λυμαίνεται το δημόσιο πλούτο και τους πόρους, καταπνίγει τον αντίλογο, κάθε διαφορετική φωνή και άποψη, προσβάλλει τους πολίτες και εμπλέκει τη χώρα σε περιπέτειες, ακόμη και πολεμικές, εις βάρος των εθνικών συμφερόντων.
2) Η πολλαπλή κρίση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας είναι υγειονομική, οικονομική, θεσμική και εθνική.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι διαφορετικές εκφάνσεις της έχουν διεθνή διάσταση και εθνική απόληξη.
Η κυβέρνηση της κάθε χώρας τις αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο.
Στη χώρα μας, οι κυβερνητικές πολιτικές λειτούργησαν και λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές και επιταχυντές των επιμέρους κρίσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο, με την άσκηση των κυβερνητικών πολιτικών, οι κρίσεις επιτάθηκαν και η Ελλάδα κατέστη αρνητική πρωταθλήτρια στην Ευρώπη σε όλους τους τομείς.
Με την άσκηση των κυβερνητικών πολιτικών, η κρίση επιτάθηκε και η Ελλάδα κατέστη αρνητική πρωταθλήτρια στην Ευρώπη σε όλους τους τομείς.
Στην υγειονομική κρίση, αφού εξαγγέλθηκε επανειλημμένα το τέλος της «διοικητικά», το ΕΣΥ δεν ενισχύθηκε, με συνέπεια (η χώρα μας) να γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν για όλους.
Στην οικονομία, η ακρίβεια και η ενεργειακή φτώχεια έφθασαν και εξακολουθούν να «κτυπούν κόκκινο» εις βάρος των μεσαίων και των λαϊκών στρωμάτων, με συνέπεια την ενίσχυση των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων.
Η θεσμική κρίση που βιώνει ο τόπος είναι κρίση δημοκρατίας, κράτους δικαίου, ελευθεριών και δικαιοσύνης. Η κυβέρνηση της ΝΔ φιμώνει κάθε αντίλογο, κάθε διαφορετική φωνή, επιχειρώντας να επιβάλλει «σιωπή νεκροταφείου». Λαμβάνει θεσμικά μέτρα, ώστε ο πλουραλισμός να καταστεί «είδος εν ανεπαρκεία». Και επιπλέον εργαλειοποιεί τη δικαιοσύνη, χωρίς να επιτυγχάνει παντού και πάντα το σκοπό της, διότι στην Ελλάδα «υπάρχουν δικαστές» που επιτελούν το καθήκον τους με ευσυνειδησία και χωρίς να υπολογίζουν το κόστος που τους επιφυλάσσει το «σύστημα Μητσοτάκη».
Αποκορύφωμα όλων αυτών, το μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών, με το οποίο αποκαλύπτεται, ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός «έχει στήσει» ένα μηχανισμό παρακολούθησης των πολιτικών αντιπάλων του, και όχι μόνον, δημοσιογράφων και άλλων. Επιχειρεί, με όλους τους τρόπους, να συγκαλύψει το σκάνδαλο, βοηθούντων κάποιων «πρόθυμων» εισαγγελικών και δικαστικών λειτουργών και των συστημικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, ή μάλλον συσκότισης και προπαγάνδισης του «συστήματος Μητσοτάκη». Την πολιτική (αλλά και άλλου είδους) ευθύνη που ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει, δεν την αναλαμβάνει, τη μεταθέτει στον διοικητή της ΕΥΠ που ο ίδιος με το γνωστό τρόπο επέλεξε και στον μετακλητό υπάλληλο ανεψιό του !!! λέγοντας ψέματα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Σε αυτό το πλαίσιο, διαμορφώνεται ένα κλίμα ζόφου, ακυρώνονται τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου και εξευτελίζεται η χώρα διεθνώς.
Στα εθνικά θέματα-στην αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, η ΙΧ εξωτερική πολιτική του «συστήματος Μητσοτάκη», η πρόσδεση της χώρας, ως δεδομένου συμμάχου και «προκεχωρημένου φυλακίου» της Δύσης, στο «άρμα» των ΗΠΑ, η εμπλοκή της στην ουκρανική διένεξη, η έλλειψη εθνικής στρατηγικής στην αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας, οδηγούν σε μεγάλες περιπέτειες.
3) Η Νότια Κυνουρία είναι μία περιοχή στην οποία, λόγω εδαφολογικών και κλιματολογικών συνθηκών, ο πρωτογενής τομέας έχει δυνατότητες, παρότι τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται υποβαθμισμένος-σε υποχώρηση για πολλούς λόγους, γενικούς και ειδικούς. Σταδιακά η πρωτογενής παραγωγή εγκαταλείπεται προς όφελος της τουριστικής δραστηριότητας που όμως αναπτύσσεται άναρχα και σημειακά.
Στο πλαίσιο της προτεινόμενης κοινωνικά δίκαιης παραγωγικής ανασυγκρότησης, είναι απαραίτητο «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι», συνδυαστικά.
Όμως η εγκατάλειψη της πρωτογενούς παραγωγής και της υπαίθρου εν γένει συνιστά «έγκλημα».
4) Είναι ανάγκη, η διαμόρφωση μιάς ευρείας κοινωνικής πλειοψηφίας (εργαζομένων, μικρομεσαίων, περιφέρειας, πολιτισμού κλπ) που, στις προσεχείς εκλογές, θα μετασχηματιστεί σε προοδευτική πολιτική πλειοψηφία και αυτή με τη σειρά της σε κυβέρνηση προοδευτικής πλειοψηφίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.