Ο αγροτοκτηνοτροφικός τομέας αποτελεί πυλώνα δημιουργικής ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής.
Μέσω αυτού, διασφαλίζονται η διατροφική επάρκεια και η επιβίωση της υπαίθρου και εν τέλει ολόκληρης της χώρας.
Όπως και με την ανεπαρκή διαχείριση του νερού και την απουσία στοιχειωδών έργων υποδομής και παροχών που αφορούν τους αγροτικούς δρόμους και την ηλεκτροδότηση κτηνοτροφικών μονάδων.
Το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο αλλάζει πολλά, σε όρους, προϋποθέσεις και στόχους.
Η προετοιμασία του αγροτικού κόσμου είναι πλημμελής έως ανύπαρκτη, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ.
Η εκτόξευξη του κόστους παραγωγής (στα αγροεφόδια, στα λιπάσματα, στις ζωοτροφές κ.α.) έχει δημιουργήσει καθεστώς ασφυξίας και απελπισίας στους αγροτοκτηνοτρόφους, κάποιοι από τους οποίους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη γη και τα μαντριά τους, διότι δεν μπορούν να επιβιώσουν.
Άμεσα μέτρα είναι η κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο, η αύξηση του αφορολόγητου στο ποσό των 10.000 ευρώ κ.α.
Επιβάλλεται να αναπτυχθούν η συνεργατικότητα και συλλογικές δράσεις, όπως και η χρήση νέων μεθόδων παραγωγής, ώστε να επιτευχθούν η περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας και η αύξηση της απόδοσης.
Η ύπαιθρος (Αρκαδία) που στηρίζεται στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, μπορεί να αναταχθεί. Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση.