Ο Ελληνισμός, στη μακραίωνα ιστορία του, έχει αναδείξει, ως διαχρονική στάση ζωής, την αντίσταση και το εξεγερσιακό πνεύμα εναντίον όσων επιβουλεύονται την ανεξαρτησία, την ελευθερία, τη δημοκρατία. Πρόκειται για χαρακτηριστικό που έχει ενσωματωθεί στο «κύτταρο», στην «κοσμοθεωρία» του.
Όμως όποτε εμφιλοχώρησε «η διχόνοια η δολερή» – όπως στην περίπτωση της δολοφονίας του Πάνου Κολοκοτρώνη στο πλαίσιο της εμφύλιας διαμάχης κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 – οι συνέπειες ήταν καταστρεπτικές.
Από την ιστορία πρέπει να αντλούνται διδάγματα, ώστε να μην επαναλαμβάνονται οι αρνητικές πλευρές της.
Σήμερα, το ασταθές, το πολεμικό διεθνές περιβάλλον, αλλά και η (διαχρονική) επιθετική πολιτική της Τουρκίας έναντι της χώρας μας, εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους.
Απαιτείται, με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων, η διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής στο πλαίσιο μιάς πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, σε συμπόρευση με την Κύπρο.
Μόνον έτσι μπορεί η χώρα μας να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στα πράγματα της ευρύτερης περιοχής και βέβαια να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την τουρκική επιθετικότητα, προς όφελος της ειρήνης, της γενικότερης σταθερότητας αλλά και προς ίδιον συμφέρον.