Η συνεχιζόμενη πολλαπλή κρίση, σε όλες τις επί μέρους εκφάνσεις της, που ταλανίζει τη χώρα, έχει διαμορφώσει κλίμα έντονης λαϊκής δυσαρέσκειας, χαμηλών ή και ανύπαρκτων προσδοκιών και της εμπέδωσης της αίσθησης ότι δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική λύση πλην της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης προσέγγισης, τόσο σε εθνικό όσο και ευρωπαϊκό επίπεδο, με συνέπεια οι εκλογές να αντιμετωπίζονται ως μία διαδικασία που δεν πρόκειται να επιφέρει αποτελέσματα.
Βάσει αυτών, έχει εδραιωθεί η αντίληψη ότι όλοι «ψηλά-χαμηλά» ίδιοι είναι και δεν πρόκειται να αλλάξουν την καθημερινότητα των πολιτών-της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Ότι, ό,τι γίνεται, ωφελεί τους «ολίγους μεγάλους και ισχυρούς». Η αποχή οδηγεί σε ουσιαστική απονομιμοποίηση του όποιου εκλογικού αποτελέσματος. Είναι προφανές, ότι αυτή δεν αποτελεί λύση, αφού, εκτός των άλλων, εντείνει τον κίνδυνο επικράτησης ακροδεξιών πολιτικών και πρακτικών. 
Χρειάζεται, όχι απλά αλλαγή σελίδας αλλά αλλαγή βιβλίου, σε πολιτικές, προσεγγίσεις, συμπεριφορές.. Χρειάζεται η επάνοδος στην πολιτική, όχι με την πολιτικάντικη ή την επικοινωνιακή έννοια του όρου. Οι πολιτικοί και ο λαός δεν πρέπει να εμφανίζονται και να λειτουργούν ως αντίθετοι πόλοι, αλλά σε συνεργασία μεταξύ τους. Η προσέγγιση των δύο αυτών πόλων δεν πρέπει να γίνεται αφ΄ υψηλού, αλλά με τρόπο που ο λαός να συμμετέχει ουσιαστικά και οι πολιτικοί να καθίστανται φορείς και εγγυητές της υλοποίησης των λαϊκών επιταγών. Αλλά και η Ευρώπη οφείλει να επανασυσταθεί, ως μία οντότητα που σέβεται τους πολίτες της, με αδιαπραγμάτευτη προσήλωση στις αξίες της Δημοκρατίας και της Ειρήνης, χωρίς την παραμορφωτική παρεμβολή της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών και φορέων που εκφράζουν τα συμφέροντα των «ολίγων, μεγάλων και ισχυρών» και των Η.Π.Α.. Χωρίς αμφιβολία, στις ευρωεκλογές, η ΝΔ του «συστήματος Μητσοτάκη» υπέστη δεινή ήττα. Η ακολουθούμενη από αυτήν νεοφιλελεύθερη πολιτική έχει οδηγήσει τη χώρα και τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία σε πολλαπλά αδιέξοδα, οικονομικά, κοινωνικά και θεσμικά-πολιτικά. Όμως και οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις υπέστησαν ήττα. Γι΄ αυτό δεν έχουν σημασία η ανάδειξη και η ανάλυση ποσοστών, βάσει των οποίων εμφανίζεται η δήθεν επίτευξη εκλογικών στόχων ή κερδών ή η προσμέτρηση απωλειών, συνήθως των αντιπάλων . Σε αυτό το πλαίσιο, ο προοδευτικός χώρος χρειάζεται ανασύνθεση, ανασύνταξη, επανεκκίνηση. 
Οι πολιτικές δυνάμεις του Προοδευτικού Κέντρου, της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να συμπτύξουν ενιαίο μέτωπο.Έχουν ευθύνη έναντι των μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων, που φτωχοποιούνται και εξαθλιώνονται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ. Μόνον έτσι θα μπορέσουν να αποτελέσουν ανάχωμα στη νεοφιλελεύθερη κυριαρχία και σημείο αναφοράς για τη συνολική αλλαγή προσανατολισμού της χώρας προς προοδευτική κατεύθυνση. Αυτό επιτάσσει το συμφέρον του τόπου και του Λαού.