Κατά την ομιλία του στην αρμόδια Επιτροπή για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης «Παρεμβάσεις στο νομοθετικό πλαίσιο της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, στον Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών και στον Κώδικα Συμβολαιογράφων και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης»
είπα, μεταξύ των άλλων τα εξής:
Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ετερόκλητες διατάξεις, χωρίς οργανική σύνδεση μεταξύ τους.Χωρίς κεντρική ιδέα, όπως άλλωστε συνηθίζεται στις νομοθετικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, «πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμένοι».
Οι περισσότερες-αρκετές ρυθμίσεις είναι διευθετήσεις-φωτογραφικές διατάξεις αντιστοιχούν σε κοινωνικές διαθέσεις, ή επί μέρους αιτήματα συγκεκριμένων επαγγελματικών κατηγοριών και κυρίως σε πρόσκαιρες ή μη προτεραιότητες «δικαιϊκού» λαϊκισμού, βάσει της επικαιρότητας-επίκαιρων γεγονότων που δημοσιοποιούνται και προβάλλονται. Και βέβαια, η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη Δικαιοσύνη βρίσκεται στο ζενίθ. Πώς να υπάρχει εμπιστοσύνη, όταν σε όλες τις υποθέσεις δημοσίου ενδιαφέροντος, η κυβέρνηση της ΝΔ παρεμβαίνει αυθαίρετα και προκλητικά, με τη σύμπραξη της ηγεσίας της δικαιοσύνης. Αλλά και η καθημερινή δικαστηριακή πρακτική, αντί να βελτιώνται, επιδεινώνεται. Με το Δικαστικό Χάρτη απομακρύνονται οι πολίτες από την άμεση πρόσβαση στη δικαιοσύνη, ιδίως οι πολίτες της περιφέρειας. Η προσωρινή κράτηση δεν είναι προκαταβολή ποινής. Πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προϋποθέσεις-κριτήρια. Όμως των ίδιων κριτηρίων, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, θα κάνει χρήση και ο Εισαγγελέας Εφετών, στον οποίο παρέχεται η δυνατότητα να ασκήσει έφεση κατά της διάταξης ανακριτή και εισαγγελέα να μην επιβάλλουν προσωρινή κράτηση σε κατηγορούμενο. Επομένως, η δυνατότητα άσκησης έφεσης συνιστά ουσιαστικά ένα είδος πειθαρχικής κύρωσης από τον προϊστάμενο Εισαγγελέα Εφετών προς τους ανακριτή και εισαγγελέα. Αλλά, αφού προβλέπεται κρίση κατόπιν έφεσης που να αφορά την υπέρμετρη επιείκεια, γιατί δεν προβλέπεται και για το αντίστροφο, την υπέρμετρη αυστηρότητα (δύο μέτρα και δύο σταθμά). Και γιατί δεν δίδεται η δυνατότητα και η πλευρά του κατηγορουμένου να προσφύγει ; Μονομέρεια και άνιση μεταχείριση. Είναι προφανές, ότι αυτή η πρόβλεψη εντάσσεται στην πολιτική αυστηροποίησης των πάντων, και μάλιστα κατά παράβαση βασικών αρχών. 
Τέλος όσον αφορά το μείζον ζήτημα της κατάργησης της ειδικής παραγραφής των υπουργικών αδικημάτων. Η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκεται στα πράγματα ήδη επί έξι χρόνια και επομένως έχει την απόλυτη ευθύνη για το γεγονός ότι ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών» μέχρι σήμερα δεν έχει τροποποιηθεί. όπως επιτάσσει η τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, η οποία κατάργησε την ευνοϊκή αποσβεστική προθεσμία των υπουργικών αδικημάτων. Έχει αφήσει περιθώρια για ψευδοερμηνείες. 
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. -Προοδευτική Συμμαχία έχει καταθέσει 2 φορές τροπολογία επί του συγκεκριμένου την οποία η κυβέρνηση της ΝΔ απέρριψε, διότι ήταν πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία (μικροψυχία-υποκρισία-μικροπολιτική προσέγγιση). Και έρχεται τώρα, προκειμένου να ρυθμίσει ένα θέμα, για το οποίο επί έξι χρόνια σιωπούσε. Η ΝΔ, έχοντας την απόλυτη ευθύνη, βαρύνεται απολύτως για οτιδήποτε συμβεί, για οποιαδήποτε ερμηνεία δοθεί στη συνέχεια, διότι επί χρόνια αφήσε «διόδους» διαφυγής σε όποιον κατηγορούμενο-πολιτικό παραπεμφθεί στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.