Και εφέτος, όπως όλα τα τελευταία χρόνια, η Παμπελοποννησιακή Έκθεση Τεγέας πραγματοποιείται σε ένα αρνητικό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από πολλαπλές κρίσεις (οικονομική, ακρίβειας, ενεργειακή, φυσικών καταστροφών-πυρκαγιών και θεσμική), οι οποίες έχουν αποκλειστικά εγχώριο-εσωτερικό αποτύπωμα, λόγω των ασκούμενων κυβερνητικών πολιτικών.
Οι κοινωνικές, περιφερειακές και ενδοπεριφερειακές ανισότητες αποτελούν την αιχμή των συνεπειών των κυβερνητικών πολιτικών. Η Παμπελοποννησιακή Έκθεση Τεγέας χρειάζεται αλλαγή του θεσμικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας της, προσανατολισμού και δράσεων, προκειμένου να ανταποκρίνεται στα σύγχρονα δεδομένα και ανάγκες. Έτσι θα αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο. 
Αυτές οι αλλαγές συνδέονται περαιτέρω, και με την ανάγκη αλλαγής του κυρίαρχου οικονομικού υποδείγματος που βασίζεται στη νεοφιλελεύθερη αντίληψη και πρακτική, με την απλή μεγέθυνση της οικονομίας σε μη παραγωγικούς τομείς. Είναι αναγκαία η προώθηση ενός άλλου (οικονομικού υποδείγματος) που να έχει προοδευτική κατεύθυνση, αυτήν της κοινωνικά δίκαιης παραγωγικής ανασυγκρότησης, με συνεργασίες, συντονισμό ενεργειών, συλλογική δράση, συμμετοχή και δικαιοσύνη. Πρέπει να περιλαμβάνει και μία ισχυρή περιφερειακή διάσταση, ώστε η ελληνική περιφέρεια, εν προκειμένω η Πελοπόννησος, η Αρκαδία, η Τεγέα, να αποκτήσουν ενεργό λόγο και ρόλο και να παύσουν να είναι οι παρίες της «όποιας ανάπτυξης». Χωρίς την ενεργό συμμετοχή της ελληνικής περιφέρειας, η χώρα θα παραμείνει ουραγός στα διαμορφούμενα παγκόσμια, ευρωπαϊκά και περιφερειακά τεκταινόμενα. Η Αρκαδία, η Πελοπόννησος, η ελληνική περιφέρεια εν γένει χρειάζονται στήριξη, πόρους, γνώση και ανθρώπους, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη, με παραγωγικές δράσεις, καινοτομία και εξωστρέφεια, με υψηλή προστιθέμενη αξία για τα παραγόμενα προϊόντα και τις προσφερόμενες υπηρεσίες και με τη δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας. Και αυτός ο προσανατολισμός πρέπει και μπορεί να λάβει «σάρκα και οστά», βάσει των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της περιοχής, όπως η παρθένα φύση, το φυσικό κάλλος, οι κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες, τα τοπικά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα σε συνδυασμό με τη μεταποίησή τους, η παροχή ειδικών ήπιου χαρακτήρα τουριστικών υπηρεσιών, η μυθολογία, η ιστορία, η λαϊκή παράδοση, ο λαϊκός πολιτισμός, αλλά και το ισχυρό και ικανό ανθρώπινο δυναμικό που έχει ιδιαίτερους και στενούς δεσμούς με την πατρώα γη. Μόνον έτσι, όλα αυτά θα μετασχηματισθούν σε βελτίωση της ζωής των ανθρώπων, που εδώ και πολλά χρόνια, ιδίως τώρα, βιώνουν, με επώδυνο και άδικο τρόπο, τη σκληρή καθημερινότητα της ερήμωσης του τόπου τους (της υπαίθρου), της μείωσης του εισοδήματός τους, της ανεργίας, της έλλειψης προοπτικών και του φάσματος της φτωχοποίησης. Ευθύνη όλων των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δυνάμεων του τόπου είναι, συντονισμένα και αποτελεσματικά, να κινηθούν προς την κατεύθυνση δημιουργικής ρήξης με το ήδη χρεοκοπημένο υπόδειγμα απλής μεγέθυνσης (όχι ανάπτυξης) της οικονομίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η αναδιάρθρωση της Παμπελοποννησιακής Έκθεσης Τεγέας, στην οποία πρέπει να αποτυπώνονται όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν και διαφοροποιούν την Τεγέα, την Αρκαδία, την Πελοπόννησο και συνιστούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους, αποτελεί σημαντικό όρο για την ανάταξη της οικονομίας ολόκληρης της περιοχής. Η καθιέρωση, ως ημέρας έναρξης λειτουργίας της Παμπελοποννησιακής Έκθεσης Τεγέας, της γιορτής της Μεγαλόχαρης, παραπέμπει στο ισχυρό θρησκευτικό αίσθημα και στις ορθόδοξες θρησκευτικές παραδόσεις του λαού μας, ενώ η σύνδεσή της με αξιόλογα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα υποδηλώνει την επιδίωξη ενεργού διατήρησης και διάδοσης της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου αλλά και τη σημαντική σύγχρονη λαϊκή δημιουργία.